Przedszkole Miejskie nr 7
w Łodzi

PONIEDZIAŁEK:

1. Mówię jak robot – zabawa dźwiękonaśladowcza. Dzieci o przedstawiają się imieniem i nazwiskiem, naśladując robota. Następnie rodzic pokazuje dzieciom ilustracje z przedmiotami rozpoczynającymi się tą samą głoską np. zegar – zebra, żaba – żarówka, słońce – słoń. Dzieci głośno wypowiadają słowa i próbują podać przykłady par wyrazów rozpoczynających się tą samą głoską.

2. Mapa aktywności- Dzieci wycinają z kolorowych gazet obrazki przedstawiające różne czynności, które dzieci mogą wykonywać z rodziną, np. spacerującą rodzinę, rodzinę wspólnie grającą w piłkę, jeżdżącą na rowerze, sprzątającą, oglądającą telewizję, układającą puzzle, klocki oraz wycinki z gazet przedstawiające dziecko z telefonem/ tabletem w ręku, dziecko z książką, malujące, grające na komputerze.  Wycinki naklejają na biały karton. W ten sposób tworzą mapę czasu wolnego. Rodzic wiesza mapę aktywności w widocznym miejscu. Następnie wraz z dziećmi 5 l. analizuje, które czynności wykonywane przez nie, korzystnie wpływają na ich zdrowie i organizm, a które nie. Na koniec dzieci opowiadają, jak można spędzać czas z rodziną, proponują zajęcia dzieciom przedstawionym na karcie pracy KP4 s. 3 oraz łączą ze sobą ilustracje, których nazwy zaczynają się tą samą głoską. Na koniec dokonują samooceny.

3. Lepsze od telewizji – zabawa pantomimiczna. Dzieci za pomocą gestu lub ruchu ciała przedstawiają pomysły, co ich zdaniem jest lepsze od oglądania telewizji. Zadaniem rodziców jest odgadnięcie pokazywanej czynności.

4. Mój czas z rodziną – zajęcia plastyczne, przetwarzanie zdobytej wiedzy, dzieci rysują, jak spędzają czas z rodziną.

5. Zestaw ćwiczeń: Ćwiczenia ogólnorozwojowe

„Usiądź na krzesełku” – zabawa orientacyjno- -porządkowa. Dzieci biegają między ustawionymi w dowolnych miejscach krzesełkami. Rodzic określa tempo biegu, wystukując rytm na garnku drewnianą łyżką. Na hasło: Usiądź na krzesełku – dzieci siadają na najbliższym krześle. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.

„Ślimak chowa się pod liściem” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci czołgają się między rozstawionymi krzesełkami. Na hasło: Ślimak chowa się pod liściem – wpełzają pod krzesełko i kładą się na brzuchu z rękoma ułożonymi pod brodą.

 „Powódź” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci we wspięciu na palcach maszerują między krzesełkami. Na hasło: Powódź – stają obunóż na najbliższym krzesełku. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy. Dzieci ustawiają krzesełka jedno za drugim i siadają na nich.

 „Podróżujemy pociągiem” – ćwiczenie wyprostne. Na hasło: Kupujemy bilety – dzieci biorą po jednym woreczku i zajmują miejsce w „pociągu” (siadają na krzesełkach). Zapamiętują, przed kim i za kim siedzą. Na hasło: Pociąg ruszył – mogą wstać i przejść się po „pociągu”. Na hasło: Idzie konduktor – wracają na swoje miejsca. Na hasło: Bilety do kontroli, proszę! – wyprostowanymi rękoma podnoszą woreczek („bilet”) i pokazują go „konduktorowi”.

„Kreci tunel” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych.  Dzieci przeczołgują się przez utworzony przez krzesełka „kreci tunel”, popychając przed sobą upolowanego „pędraczka” (woreczek).

 „Dmuchnij piłeczkę” – ćwiczenie oddechowe. Dzieci leżą przodem do krzesełka naprzeciwko osoby ze swojej pary. Dmuchają na piłeczkę pingpongową, tak aby przeleciała pod krzesełkiem i doturlała się do osoby współćwiczącej.

 „Przerzuć do mnie woreczek” – ćwiczenie stóp. Dzieci, stojąc naprzeciwko osoby ze swojej pary, przerzucają stopą woreczek w kierunku osoby współćwiczącej, tak aby woreczek spadł po drugiej stronie krzesełka. Ćwiczenie wykonujemy naprzemiennie, raz prawą, raz lewą stopą.

 „Slalom” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Rodzic rozsuwa krzesełka na odległość około 0,60 m od siebie. Dzieci maszerują we wspięciu na palcach między krzesełkami z rękoma ułożonymi w „skrzydełka”. Omijając kolejne krzesełka, siadają na moment na każdym z nich.

 „Slalom na czworakach” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci przechodzą na czworakach między krzesełkami.

 „Uczymy się pływać strzałką” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci kładą się na siedzeniu krzesełka, tak aby wyprostowane ręce i nogi wystawały poza nie. Dzieci trzymają wyprostowane przed sobą ręce, a nogami wykonują nożyce pionowe, jak przy pływaniu strzałką.

WTOREK:

1. Czy to prawda? – zajęcia dydaktyczne, odróżnianie sytuacji realnych od fikcyjnych. Rodzic przedstawia dzieciom obrazki ilustrujące sytuacje realne, np. rozmawiających ludzi, lecący samolot, rodzinę siedzącą przy stole,i fikcyjne, np. rozmawiające smerfy, latającego w powietrzu człowieka, dinozaura siedzącego przy stole. Zadaniem dzieci jest rozdzielenie obrazków na prawdziwe – tzn. takie, z którymi przedszkolaki spotykają się na co dzień, i nieprawdziwe, fikcyjne – które mogą się zdarzyć np. tylko w bajkach. Rodzic rozmawia z dziećmi na temat telewizji, pytając: Czy powinniśmy wierzyć we wszystko, co zobaczymy i usłyszmy w telewizji?. Na koniec dzieci 5 l. określają, które ilustracje na karcie pracy mogły wydarzyć się naprawdę, oraz otaczają pętlami zwierzęta, które można zobaczyć w lesie lub w zoo. KP4 s. 4.

2. Literowy pociąg – zapoznanie z obrazem graficznym litery „Ż” i „ż”, utrwalenie poznanych liter. Rodzic przygotowuje „stacje”, w których umieszcza karty z poznanymi dotychczas literami. Na ostatniej stacji umieszcza nową literę „Ż”. Dzieci zgodnie z dowolną muzyką naśladują jazdę pociągiem i zatrzymują się na kolejnych stacjach. Na każdej musi podać słowo rozpoczynające się literą umieszczoną na stacji, np. stacja z literą „A” – ananas. Dz. 3 letnie odpowiadają na proste zagadki słowne zadane przez rodzica w taki sposób, aby naprowadzić je na odpowiednie słowo.
3. Poszukiwania liter „Ż” i „ż” – ćwiczenie koncentracji uwagi, ćwiczenie manualne. Rodzic rozdaje dziecku fragmenty gazet (upewniwszy się wcześniej, czy są one adekwatne do zabawy i wieku dzieci). Zadaniem dzieci będzie odnalezienie w tekstach liter „Ż” i „ż”. Dzieci mogą zaznaczać je kolorowymi mazakami, np. otaczać pętlami. Po wykonaniu zadania można wykorzystać gazety i skręcać je w podłużne kawałki, a następnie wykonać z nich literę „Ż”. Aby całość wyglądała estetycznie, dzieci mogą owinąć skręcone gazety kolorową krepiną, a następnie przykleić ułożoną literę „Ż” na kartce. Warto zwrócić uwagę, aby dzieci nie zapomniały o kropce, gdyż „ż” bez kropki to zupełnie inna litera. Na koniec dzieci 5 l. na karcie pracy rysują zwierzęta po śladzie i określają, jaką literą rozpoczynają się ich nazwy. Wystukują też rytm, wymawiając nazwy obrazków raz cicho, raz głośno. Dokonują też samooceny. KP4 s. 59
4. Patyczkowe „Ż” – zabawy edukacyjne, utrwalenie obrazu graficznego litery „Ż”. Rodzic ukrywa w ogrodzie/ na podwórku przedmioty lub obrazki, w których nazwach słychać „ż”, np. żaba, żubr, żołędzie, żółw, żółty, żagiel, żonkil, wieża, żyrafa, i takie, w których „ż” nie ma. Zadaniem dzieci jest odszukanie i wskazanie tylko tych, w których słychać głoskę „ż”. Dzieci mogą wytupywać lub wyskakiwać nazwy odnalezionych obiektów. Następnie z materiału przyrodniczego dostępnego w ogrodzie, np. patyczków, kamyków, układają kształt litery „Ż”.

ŚRODA:

1. Robot– zabawa dydaktyczna, burza mózgów. Rodzic wraz z dzieckiem tworzy „robota” z przedmiotów o różnych kształtach (do jego budowy można wykorzystać puste pudełka, np. po butach, owijając je folią aluminiową, głowę można wykonać z opakowania po serkach, ręce z trójkątów wyciętych z papierowego talerzyka). Ukończony „Robot” wita dziecko i informuje, że będzie gościł u dzieci przez kolejne dwa dni (rodzic, udaje robota, zmienia głos i sylabizuje słowa). Następnie dzieci naśladują mowę „robota” i przedstawiają się. Rodzic kładzie „robota” na środku i prosi, aby dzieci wybrały dla niego imię. Zadaje pytanie: Co to jest robot? Czy spotykamy go w sklepie, na ulicy, czy widzimy tylko w telewizji i internecie? Dzieci mogą wymyślać, do czego może służyć oraz w czym może pomóc.
2. Wyścigi robotów – zabawa ruchowa z elementem współzawodnictwa. Rodzic prosi, aby dzieci poćwiczyły poruszanie się jak robot. Wszyscy w rytmie na dwa stawiają duże kroki do przodu, udając roboty. Każdy otrzymuje papierowy lub plastikowy (w zależności od predyspozycji ) talerzyk oraz piłeczkę pingpongową. Dzieci ustawiają się na linii startu. Na sygnał rozpoczynające wyścig dziecko, trzymając talerzyk z piłeczką, krokiem robota musi dojść do wyznaczonego, wrócić i przekazać piłeczkę kolejnej osobie. Jeśli piłka spadnie, dziecko rozpoczyna drogę od początku.
3. Znajdź pary – ćwiczenie pamięci.  Pobawcie się w memory. Następnie dzieci 5l. rysują takiego samego robota jak przedstawiony na karcie pracy oraz odszukują pary takich samych robotów. KP4 s. 5,
4. Zabawy z robotami – kalambury. Każde dziecko wymyśla specjalizację dla swojego robota, tzn. określa, w czym jest najlepszy, co najlepiej robi. Następnie każda osoba wychodzi na środek i za pomocą ruchu prezentuje czynność, w której jej robot jest najlepszy.
5. Latający dywan – ćwiczenie doskonalące komunikację, twórcze rozwiązywanie problemu. Rodzic wręcza dziecku koc. Prosi, aby dzieci wyobraziły sobie, że jest to latający dywan, który będą musiały obrócić na drugą stronę. Przedszkolaki obiema stopami wchodzą na koc i nie mogą ani razu dotknąć podłogi żadną częścią ciała. Dzieci, przemieszczając się po kocu, krok po kroku próbują obrócić go na drugą stronę.

CZWARTEK:

1. Poszukiwacze figur – zabawa ruchowa, utrwalenie graficznego obrazu figur geometrycznych. Rodzic kolejno prezentuje wycięte z papieru kształty figur geometrycznych, a dzieci je nazywają. Następnie zaczyna grać na tamburynie/ garnku. Podczas gry dzieci swobodnie biegają po pokoju. Kiedy R. przestanie grać i podniesie jedną z figur, zadaniem dzieci jest odszukanie podobnego kształtu w przedmiotach znajdujących się w pokoju, np. R. prezentuje kwadrat – dzieci pokazują klocki, książki w tym kształcie
2. Duży, większy, największy – zabawa matematyczna, określanie wielkości. Dzieci siadają przy stolikach. R. rozdaje dziecku wycięte z papieru różnej wielkości kółka. Zadaniem dzieci jest przyklejenie ich na kartkę – od najmniejszego do największego.
3. Przeciwieństwa – zajęcia matematyczne. R. zaprasza, aby dzieci zbudowały z domowych sprzętów miasteczko robotów. Następnie prosi dzieci, aby przyjrzały się miasteczku robotów, które przed chwilą zbudowały. Dzieci przeliczają, z ilu obiektów składa się miasteczko. R. zadaje dzieciom pytania: Który budynek w mieście jest najwyższy? Który budynek w mieście jest najniższy? Następnie prosi, aby dzieci użyły określeń: mniejszy/większy i w ten sposób porównywały budynki, np. Najwyższym budynkiem w mieście robotów jest…, najszerszym budynkiem jest…
4. Na koniec dzieci 5l. określają, która ręka robota jest najdłuższa/najkrótsza, który robot jest najwyższy/najniższy, który dom jest najszerszy/najwęższy, oraz rysują coraz większego robota. Dokonują też samooceny pracy. KP4 s. 6–7
5. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw z Poniedziałku.
6. Robot z krainy figur – zajęcia edukacyjne, techniczne. Dzieci stawiają przed sobą swoje roboty. Przyglądają się im uważnie i określają, z jakich figur geometrycznych są zbudowane. Następnie z kolorowych papierów wycinają te figury, które dostrzegają w swoim i na kartce A4 wyklejają z wyciętych figur swojego robota. Po skończonej pracy każde dziecko przelicza, z ilu figur składa się jego robot. Dzieci mogą porównywać swoje prace. Można zrobić galerię wyklejonych z figur geometrycznych robotów, rozpoczynając od tego, który zawiera najwięcej elementów. Na koniec dzieci 5l. przeliczają, z ilu figur składają się konkretne roboty przedstawione na karcie pracy, oraz uzupełniają rysunki tak, aby roboty wyglądały tak samo. Jednego robota rysują od podstaw samodzielnie. Dokonują też samooceny pracy. KP4 s. 67

PIĄTEK:

1. W mieście robotów – wysłuchanie opowiadania i rozmowa na jego temat. Rodzic czyta dzieciom opowiadanie:

W dalekiej krainie, za siedmioma górami, za ośmioma morzami znajdowało się miasto robotów. Miasto pełne było przeróżnych robotów, które żyły w nim już od bardzo dawna. Wszystkie roboty, aby mogły prawidłowo i sprawnie poruszać się, potrzebowały smaru. Roboty żyły w zgodzie, szanowały się i pomagały sobie w potrzebie. Nikomu niczego nie brakowało. Roboty potrafiły poradzić sobie z każdym problemem. Pewnego dnia ten ład został zburzony przez stworzenia nazywane przez roboty magnesami. Przyciągały one wszystko, co spotkały na swojej drodze, niszcząc przy tym miasto robotów. Roboty były zrozpaczone, ale postanowiły, że same wszystko odbudują. Mimo smutku i żalu zorganizowały zebranie, na którym obmyśliły plan odbudowy krainy. Roboty zaplanowały wszystko od początku. Odbudowały pocztę, kino, aptekę, dworzec, sklepy i restauracje. Na obrzeżach miasta roboty zbudowały swoje domki. Dzięki pracowitości i wytrwałości udało się im odbudować miasto. Zbudowały również centrum dowodzenia miastem, dzięki któremu mogły obserwować, czy nie zbliża się do niego zagrożenie, aby już nigdy więcej nie dopuścić do ataku Magnesów. Roboty postanowiły także wykonać osłonę antymagnesową, jednak nie wiedziały, który materiał nadawałby się do tego najlepiej. Testowały wszystko, dopóki nie odnalazły idealnego tworzywa, które uchroni je przed magnesami. Od tej pory roboty żyły w spokoju. Karolina Rozpędek.

2. Po wysłuchaniu opowiadania zadaje dzieciom pytania: Jak poruszają się roboty?, Czego potrzebowały, aby ruszać się sprawniej? (można zrobić tutaj zabawę „Spacer robotów”), Czy historia mogła się naprawdę wydarzyć?, Czy istnieją na naszej planecie miasta robotów?, Jakie budynki znajdowały się w mieście po odbudowaniu go na nowo?.
3. Przyciąganie, odpychanie – zabawa badawcza zainspirowana opowiadaniem. R. pyta, z jakiego materiału mogły być zbudowane roboty i ich miasto, skoro przyciągał je magnes, a z jakiego materiału powinna zostać wykonana tarcza antymagnesowa. Następnie daje dzieciom magnesy i prosi, aby sprawdziły, jak magnes reaguje na różne materiały. Dzieci mogą przykładać magnes do czego chcą i sprawdzać reakcję – czy magnes przyciąga dany przedmiot, czy odpycha, czy w ogóle nie reaguje. Po przeprowadzeniu doświadczenia dzieci siadają na dywanie i opowiadają o swoich spostrzeżeniach. Mogą również wykonać „notatki naukowe” w formie rysunków lub zapisu literowego w zależności od możliwości dziecka, np. na jednej kartce dzieci rysują/zapisują, co magnes przyciągnął, na drugiej – czego nie przyciągnął. R. pomaga wysnuć wniosek: magnes przyciąga przedmioty wykonane z metalu, a zatem roboty i ich miasto były metalowe, a tarcza antymagnesowa może być zbudowana z plastiku, papieru czy drewna.
4. Ilustracja – zajęcia plastyczne, ćwiczenie motoryki małej. R. proponuje dzieciom, aby narysowały ilustrację do wcześniej wysłuchanego opowiadania. Nie narzuca konkretnej sceny. Każde dziecko wybiera fragment, który najlepiej zapamiętało, i próbuje przedstawić go, rysując kredkami.
5. zabawa organizacyjno- -porządkowa. Rodzic rozkłada w różnych miejscach pokoju wycięte różnokolorowe figury geometryczne. Dzieci w rytm tamburyna poruszają się. Na hasło np. Koło – dzieci muszą ustawić się przy najbliższym kole. Dla utrudnienia zadania R. może dodać do figur ich kolor, np. Niebieskie koło, wtedy dzieci muszą stanąć obok wskazanego elementu.
6. Wiosenne porządki – klasyfikacja zabawek. R. prosi, aby dzieci wybrały po kilka zabawek z pokoju i usiadły. Następnie dzieci próbują bez pomocy klasyfikować zabawki, np. misie do jednej grupy, samochody do drugiej, klocki do trzeciej, książki do kolejnej. Wspólnie określają kategorię każdej grupy i sprawdzają, czy wszystkie zabawki są dobrze pogrupowane.
7. Kręta droga – zabawa ruchowa na powietrzu, ćwiczenie równowagi. Rodzic układa ze sznurka krętą drogę po całym ogrodzie. Im droga bardziej kręta i urozmaicona (np. pod drzewami, pod zjeżdżalnią), tym więcej zabawy. Zadaniem dzieci jest iść śladem sznurka.