Przedszkole Miejskie nr 7
w Łodzi

Wykorzystujcie codzienne czynności do zabaw edukacyjnych, np.:

• w czasie spacerów obserwuj pogodę i jej elementy charakterystyczne dla kwietnia,
• prowadźcie kalendarz obserwacji pogody; zapisujcie zjawiska pogodowe za pomocą symboli,
• oglądajcie prognozę pogody w telewizji lub śledźcie ją w internecie,
• w czasie wyjść i zabaw starajcie się wyszukiwać poznane litery na szyldach, w reklamach,
• czytajcie litery, sylaby i wyrazy utworzone z poznanych liter w swoim otoczeniu,
• posługujcie się liczebnikami głównymi (jeden, dwa, trzy) i porządkowymi (pierwszy, drugi, trzeci) w zakresie od 1 do 15,
• grupujcie, porządkujcie przedmioty znajdujące się w domu ze względu na jedną cechę, materiał lub kolor,
• odtwarzajcie rytm graficzny, dorysowujcie brakujące elementy,
• układajcie puzzle, pocięte obrazki zgodnie ze wzorem.

WTOREK:

1. „Deszczowa wiosna” – praca plastyczna, malowanie akwarelami.

Dziecko zwilża wodą za pomocą pędzelka kartkę z bloku technicznego, następnie na mokrej powierzchni maluje proste wiosenne obrazki, np. drzewa, kwiaty. Kolory będą się ze sobą zlewać i łączyć, tworząc ciekawe wzory. Odbiorca, patrząc na dzieło, będzie miał wrażenie, że ogląda świat zza mokrej szyby. Po wysuszeniu praca będzie miała delikatne barwy.

2. Zabawa ruchowo-ortofoniczna: ustalcie miejsce, w którym będziecie się chronić przed deszczem. Następnie poruszajcie się swobodnie po pokoju, oddychajcie głęboko. Na hasło: Deszcz – biegnijcie na wyznaczone miejsce i naśladujcie odgłos spadających kropel, mówiąc: kap, kap. Na słowo: Burza – naśladujcie odgłosy grzmotu i szum wiatru: Szszsz, szsz. Powtarzajcie fragmenty zabawy w różnej kolejności.
3. Karta pracy dz. 5l.: wykonaj zadania na s. 52. (KP5.3 s. 52.)
4. Zabawa dydaktyczna: przygotuj tygodniowy kalendarz pogody i porozmawiaj z rodzicem o zasadach jego działania. Spróbuj odczytać dni tygodnia i wyjaśnij poszczególne symbole obserwowanych zjawisk pogodowych oraz odpowiedni ubiór na każdy dzień. Ustal z rodzicem dogodny czas obserwacji oraz miejsce jego zawieszenia. Codziennie notuj swoje spostrzeżenia. Zacznij od dziś.
5. Ćwiczenia gimnastyczne: zaproś rodzica lub domownika do jednego z ćwiczeń, przygotuj wstążkę lub sznurek o długości ok. 1 metra.

– Stańcie naprzeciwko siebie; wyciągnijcie do siebie skrzyżowane ręce i złapcie się dłońmi, tworząc wiatraczek. Wirujcie raz w prawą, a raz w lewą stronę.

– Połóż wstążkę na podłodze i ułóż z niej okrąg, następnie wejdź do środka i stań na jednej nodze, a drugą unieś i wyciągniętymi do przodu palcami stopy rysuj promienie słońca od brzegu wstążki na zewnątrz.

– Wskakuj do szarfy i wyskakuj z niej na jednej nodze; po pięciu powtórzeniach zmień nogę.

– Przeskocz przez szarfę jak przez kałużę; ćwiczenie powtórz kilka razy.

– Trzymaj jedną ręką krepinę lub wstążkę i dmuchaj na nią z różnym natężeniem: mocniej i lżej, na przemian.

ŚRODA:

1. Mowa: zamknij oczy i wysłuchaj opowiadania relaksacyjnego czytanego przez rodzica

o wiośnie (tekst poniżej).

Opowiadanie relaksacyjne o wiośnie

Idziesz powoli, rozglądasz się. Wiosna zagościła już na dobre. Motyl frunie między kolorowymi kwiatami, a trawa zazieleniła się na łące. Między drzewami przebłyskują promienie słońca. Delikatnie muskają skórę. Bezchmurne niebo zachwyca swoim kolorem, a delikatny wietrzyk lekko porusza włosami. Oddychasz równo, spokojnie, słuchasz śpiewu ptaków. W oddali słyszysz, jak spływa strumień. Delikatnie prześlizguje się między kamieniami. Woda pluszcze. Siadasz pod drzewem. Na niebie pojawił się obłoczek. Patrzysz, jak płynie. Powoli zaczyna padać deszcz… kap, kap, kap. Delikatne krople spadają na trawę, kwiaty. Wystawiasz rękę… deszcz spływa po Twojej dłoni. Słyszysz delikatny szum wiatru. Wychodzi słońce. Motyle wracają nad łąkę. Wstajesz i idziesz do domu. Czujesz się wypoczęty.

                                                                                                                                              Kamila Jakubowska z KN5 „Dzieciaki w akcji”

Następnie przekształćcie podaną treść i ułóżcie krótkie opowiadanie o innej porze roku, np. tej ulubionej.

2. Wprawki dramowe: pokaż ruchem, gestem i mimiką prostą scenkę:

– pokaż, jak się będziesz zachowywać, gdy złapie cię ulewa,

– pokaż, co będziesz robić w słoneczny, ciepły  jesienny dzień,

– zademonstruj, w co będziesz się bawić w słoneczny, mroźny dzień,

– pokaż, jak należy się zachować, kiedy nadchodzi letnia burza.

3. Karta pracy dz. 5 l.: obejrzyj ilustracje i powiedz, co na nich nie pasuje, nazwij pory roku. Podczas opisu używaj określeń dotyczących orientacji w przestrzeni: nad, na górze, pod, na dole, między, z boku. Wskazuj niepasujące, żartobliwe elementy na obrazkach i je zaznaczaj. (KP5.3 s. 53)
4. Zabawa kreatywna: weź ołówek i podziel kartkę z bloku na 4 części. Poproś rodzica, żeby

w każdej z nich napisał drukowanymi literami nazwę jednej z pór roku. Następnie wspólnie narysujcie symbole zjawisk pogodowych (podobne do tych ze s. 53), które można obserwować w danej porze roku.

5. Zabawa ruchowa przy muzyce: posłuchaj dowolnej piosenki o kwietniowej/wiosennej pogodzie;

Np.: https://www.youtube.com/watch?v=XhJEx9VPESA

6. spróbuj nauczyć się jej refrenu i ułożyć własny, prosty układ taneczny z chustką lub paskiem krepiny.

CZWARTEK:

1. Zabawa słowna: układajcie dla siebie nawzajem zagadki o zjawiskach pogodowych. Określajcie ich charakterystyczne cechy, tak by naprowadzić odgadującego na prawidłową odpowiedź.
2. Mowa: obejrzyjcie w TV profesjonalną prognozę pogody dla Polski i wskażcie zjawiska pogodowe, które się w niej pojawiły. Wyjaśnijcie, czym zajmuje się synoptyk, a czym meteorolog. Spróbuj przedstawić własną prognozę pogody na najbliższy dzień.
3. Karta pracy 5 l.: obejrzyj i opowiedz historyjkę obrazkową (s. 54). Używaj określeń: najpierw, potem, wreszcie, na końcu. Przedstaw własne zakończenie i je narysuj. Dokończ rysować wzór na dole strony. (KP5.3 s. 54)
4. Zabawa badawcza: zaobserwuj, w jaki sposób tworzą się chmury. Poproś dorosłego

o przeprowadzenie doświadczenia, zachowaj ostrożność. Po zakończeniu eksperymentu opowiedz jego poszczególne elementy, spróbuj wyciągnąć wnioski.

Doświadczenie wykonywane przez osobę dorosłą: Do czajnika elektrycznego wlej zimną wodę i ją zagotuj. Następnie przelej ją do szklanej miski. Połóż na misce z gorącą wodą ostrożnie talerzyk z kilkoma kawałkami lodu. Para wodna wydobywająca się z ogrzanej wody zetknie się z zimnym powietrzem i utworzy się chmura. Będzie lepiej widoczna, gdy zasłony będą zasłonięte, a dziecko poświeci na miskę latarką.

Wniosek: Chmury to zbiory bardzo małych kropelek wody lub kryształków lodu – tak lekkich, że unoszą się w powietrzu. Powstają, gdy ogrzane, wilgotne powietrze, wznosząc, ochładza się, a para ulega skropleniu tak jak w doświadczeniu.

5. Karta pracy dz. 5l.: obejrzyj ilustracje i wykonaj zadanie na s. 55. (KP5.3 s. 55)

PIĄTEK:

1. Ćwiczenie logopedyczne: usiądźcie naprzeciwko siebie przy stole. Połóżcie serwetkę lub pociętą krepinę i spróbujcie dmuchać na nią w taki sposób, żeby się poruszała lub nawet unosiła.
2. Wiersz: posłuchaj wiersza „Wietrzyk, wiatr, wicher” J. Kulmowej i powiedz:

- O czym jest wiersz?

- Jakie szumiące wyrazy zapamiętałeś?

- A może znacie jeszcze inne wyrazy, w których słychać wiatr?

Wiosenny wietrzyk

Mały wietrzyk wiosenny

ledwie w drzewach zaszumi,

ledwie w krzakach zamruczy,

jeszcze gwizdać nie umie,

jeszcze się uczy.

Znalazł szczerbę w płocie – zaświstał.

Znalazł listki – zapiał na listkach.

Czasem w suchych gałęziach zatrzeszczy.

Czasem nuci, gdy zagra mu deszczyk.

Albo szemrze w zeszłorocznej trawie.

Albo szepcze tak, że milczy prawie.

Ludzie mówią wtedy: nie ma wietrzyka.

A on jest.

Tylko słucha słowika.

Joanna Kulmowa

Źródło: J. Kulmowa, „Wiosenny wietrzyk” [w:] „Kolorowy świat. Wiersze i proza dla dzieci”, wybór C. Żmihorskiej, Nasza Księgarnia, Warszawa 1968, s. 18.            

Posłuchaj ciekawostek: Wiatr jest jednym ze zjawisk pogody. Tworzy się, gdy powietrze nagrzeje się w sposób nierównomierny. Różnice temperatur powietrza ciepłego i zimnego powoduje ruch, czyli powstawanie wiatru. Może być delikatny albo gwałtowny. Od siły wiatru zależy jego nazwa: delikatna bryza znad morza, gwałtowny halny w górach.

3. Zabawa badawcza: przygotuj wysoką szklankę, wodę gazowaną, sól i łyżkę.

Do wysokiej szklanki wlej wodę gazowaną do narysowanej przez rodzica kreski (2/3 objętości szklanki). Następnie energicznie pomieszaj, wsypując trochę soli. Powstaną pęcherzyki, które uformują tornado. Opisz, co zaobserwowałeś, a następnie posłuchaj wyjaśnienia rodzica.

Wniosek: tornado powstaje z chmury burzowej, ciepłe powietrze wznosi się z bardzo dużą prędkością, w dół schodzi chłodne i  tworzy się wirujący lej.

4. Zabawa matematyczna: przygotuj po jednym pasku papieru w kolorze: czerwonym, pomarańczowym, żółtym, zielonym, niebieskim, granatowym, fioletowym. Dowiedz się, jak układają się barwy w tęczy i je odpowiednio skomponuj. Następnie nazywaj kolory i używając liczebników porządkowych: pierwszy, drugi, czwarty, określ ich miejsce.
5. Karta pracy DZ. 5L.: dowiedz się, kiedy powstaje tęcza, a następnie wykonaj zadania na s. 56. (KP5.3 s. 56)
6. Gimnastyka: powtórz ćwiczenia z wtorku.